
ตอนนั้นฉันกำลังคิดว่าแมงมุมกับหมูจะพัฒนามิตรภาพกันได้อย่างไร
หมูตัวหนึ่งถูกตัดสินประหารชีวิตตั้งแต่เกิด เพราะคิดว่าลูกหมูผอมแห้งแบบนี้คงไม่รอด และวันหนึ่งมันคงถูกฆ่าตาย แต่โชคดีที่มันได้พบกับเฟิร์น ลูกสาวของเจ้าของ และยังมีเพื่อนดีๆ อีกหนึ่งคน คือ ชาร์ล็อตต์ แมงมุม
วิลเบอร์โตเร็วมาก อ้วนท้วนน่าเอ็นดู เป็ดไฉ่จื่อกล่าวว่า "มันไม่รู้ว่าความตายกำลังใกล้เข้ามา มันอิ่มมากทุกวันจนเจ้าของอยากจะฆ่ามันเพื่อฉลองคริสต์มาส"
วิลเบอร์ ลูกหมู กินอะไรไม่ได้อีกแล้ว หลังจากฟังเสียงเป็ด นอนไม่หลับ วิตกกังวลตลอดทั้งวัน ชีวิตช่างวิเศษจริงๆ...
จากนั้นชาร์ล็อตต์ก็ให้กำลังใจเขา เธอจะช่วยเขา เขาแค่ต้องการดื่มและนอนหลับ หมูน้อยก็โล่งใจ ชาร์ล็อตต์ซ่อนตัวอยู่หลังหมูน้อย วันแล้ววันเล่า ชาร์ล็อตต์ยังคงนั่งคิดเงียบๆ บนอินเทอร์เน็ต และในที่สุดก็คิดวิธีที่ยอดเยี่ยมในการช่วยชีวิตหมูน้อยได้ ชาร์ล็อตต์ทอคำว่า "หมูเอซ" ลงในเว็บของเธอ และหลอกมนุษย์ได้สำเร็จ ชะตากรรมของวิลเบอร์เปลี่ยนไป และเขาก็กลายเป็นหมูที่โด่งดัง ต่อมาชาร์ล็อตต์ก็ทอคำอื่นๆ ลงในอินเทอร์เน็ต เปลี่ยนวิลเบอร์ให้เป็น "หมูเอซ" หมู "วิเศษ" หมู "รุ่งโรจน์" และหมู "ถ่อมตน" ผู้คนต่างประหลาดใจในตัววิลเบอร์ หมูน้อย เจ้าของพาวิลเบอร์ไปแข่งขัน และคว้าเหรียญรางวัลสูงสุดเพื่อนำความภาคภูมิใจและเกียรติยศมาสู่เจ้าของ วิลเบอร์ไม่ใช่หมูที่ทำได้แค่กินหมูในวันคริสต์มาสอีกต่อไป ทุกคนตกหลุมรักหมูน้อยตัวนี้อย่างสุดหัวใจและภูมิใจในตัวหมูน้อย เจ้าของจะไม่คิดฆ่าวิลเบอร์อีก เขาจะเลี้ยงวิลเบอร์ต่อไปจนกว่ามันจะแก่เฒ่า
ฉันชอบความรู้สึกมั่นคงที่ชาร์ล็อตต์มอบให้วิลเบอร์ ตัวเล็กแต่มีพลังเหลือล้น ตอนที่วิลเบอร์เจอชาร์ล็อตต์ครั้งแรก วิลเบอร์คิดว่าชาร์ล็อตต์เป็นคนโหดร้าย กระหายเลือด คิดดูสิว่าชาร์ล็อตต์เป็นเพื่อนที่ซื่อสัตย์ รักใคร่ และฉลาดขนาดนี้ได้ยังไง เรื่องนี้ทำให้ฉันนึกถึงเพื่อนสนิทสมัยมัธยม ฉันไม่ใช่หมูที่กำลังจะถูกฆ่า แต่ฉันก็เป็นหมูที่รอดชีวิต! ฉันจะจดจำช่วงเวลาที่ยากลำบากที่สุดไว้เสมอ และจะมีเพื่อนที่คอยอยู่เคียงข้างเสมอ
เวลาโพสต์: 14 มิ.ย. 2565